Þrautasaga - 7 mínútur

Hann vissi ekkert hvað hann átti að gera. Hann hafði lentBókakápa : í vondum félagsskap  og gert ýmislegt af sér. Bókakápa : hvarfið  á pabba hans fór illa í hann. Þeir höfðu hótað honum: „Við drepum Bókakápa : vinkonur þínar líka ef þú hlýðir ekki." Hann vonaðist til að geta leyst málið án hjálpar lögreglunnar, hann var algjör Bókakápa : pabbastrákur . En lögfróður vinur hans hafði sagt að möguleikar á að pabbinn væri á lífi væru afar litlir. Bókakápa : grimmd svona manna á sér engin takmörk.

 

Hún var Bókakápa : heima hjá sér þetta kvöld, hún var kannski ekki saklaus en hún elskaði hann svo mikið. „Bókakápa : eftir að þú fórst þá saknaði ég þín svo mikið," hugsaði hún dreymandi, „en  Bókakápa : illska yfirmanna minna er mikil." Og þarna lá gamli maðurinn í blóði sínu fyrir framan hana. „Ég gerði það ekki, þú verður að trúa mér," hugsaði hún áfram eins og hann gæti heyrt í henni. „Bókakápa : svikarinn er á leið til þín. Ég vona að þú getir forðað þér. Nógu mikið hefur þú þurft að þjást!"

Hann heyrði bankað á dyrnar og þegar hann opnaði lá blóðugur Bókakápa : hnífur á dyramottunni. „Hvað er í gangi?! Ekki bankar hnífur á dyrnar!" Hann tók upp hnífinn og hugsaði um leið: „Æ nei, fingraför, vitlaus gat ég verið." Um leið og þessar hugsanir kláruðust sá hann hvar vopnaður lögreglumaður nálgaðist hann.

„Skilaðu bókinni strax!" öskraði lögreglumaðurinn. „Hvað meinarðu!?" „Svona Bókarkápa : brennuvargar  eins og þú eru alltaf til vandræða!" „Ég er enginn brennivargur, ég hafna þessu algjörlega. Ég fór fimm daga yfir með helvítis bókina. Hvað er ... " „Bókarkápa : dagar höfnunar  ... þeim er lokið."

Hann fór og skilaði svo bókinni. Pabba hans var skilað og þegar hann var á bókasafninu, þá birtist hún honum og sagði: „Bókarkápa : má ég ekki elska þig ..."

„Ég heiti Bókarkápa : sólmundur."

(saga samin á 7 mínútum og 2 sekúndum).

Des Nóv Okt Sep Ágú Júl Jún Maí Apr Mar Feb Jan